Φωτογραφία γυμνού

Ιταλικό hardcore - Περιεχόμενο για ενηλίκους - Εάν προσβάλεστε από το γυμνό παρακαλώ απομακρυνθείτε από τη σελίδα.

Τρεις μέρες πήρε το ξεγύμνωμα της Ιταλίδας. Το γδύσιμό της ήταν αργό, πολύ αργό, κανονικό στριπτίζ. Υπήρχαν πολλά ρούχα και εσώρουχα να απομακρυνθούν, βρέθηκαν στρώματα χρώματος από το αρχικό κόκκινο μέχρι πράσινο, μπλε, κίτρινο, πορτοκαλί, μαύρο, διότι λόγω σκληρότατης ιστορικής χρήσης και ταλαιπωριών ο σκελετός είχε βαφεί ήδη πολλές φορές (οι παρούσες φωτογραφίες τραβήχτηκαν πριν το τελευταίο βάψιμο).

Το φωτομοντέλο δεν είναι επαγγελματίας, και δεν θα αποκαλύψουμε το όνομά της. Μερικές τεχνικές λεπτομέρειες μόνο μπορούν να αποκαλυφθούν:
- Χρόνος και τόπος γέννησης: αρχές δεκαετίας 80, περιοχή του Τορίνο, βόρεια Ιταλία.
- Κατασκευαστής: Mario Sannino.
- Υλικό: CrMo Columbus SP.
- Βάρος πλαισίου (χωρίς πηρούνι): 1800 γραμμάρια.
- Μούφες: υπάρχουν σχόλια στις φωτογραφίες.
- Ηλικία: το ιδανικό φωτομοντέλο, η απόλυτη θηλυκή αιώνια νεότητα. Παρά την ανελέητη συνεχή χρήση της από τη γέννησή της μέχρι σήμερα, η Ιταλίδα είναι μάχιμη, όμορφη, ερωτεύσιμη. Και σκοπεύει να παραμείνει έτσι, της μοίρας επιτρεπούσης.



Η μούφα του άνω ποτηριού.



Η μούφα του κάτω ποτηριού.



Το ένα braze-on του λεβιέ της αλλαγής.



Η μούφα του παλουκόσελου. Ασημοκολλήσεις με ακρίβεια μορίου.



Η μούφα της μεσαίας τριβής. Φαίνεται και η μικρή γέφυρα ενίσχυσης των κάτω ψαλιδιών. Στις μούφες δεν υπάρχει ούτε μία ευθεία γραμμή, υπάρχουν μόνο καμπύλες.



Η μούφα της μεσαίας τριβής από κάτω. Χτυπημένη η φίρμα του κατασκευαστή, όπως και το νούμερο του σκελετού (μήκος κάθετου σωλήνα). Φαίνονται τα δύο brazed-on κανάλια για τις ντίζες των αλλαγών, όπως και δύο ανοίγματα στη μούφα για το στέγνωμα του σκελετού εσωτερικά από την υγρασία. Ο σκελετός (πρέπει να) φορά τριβή Campagnolo, η οποία έχει πλαστική θήκη για την προστασία των τριβόμενων μερών από νερό και ξένα σώματα.



Μια ματιά στο εσωτερικό της μούφας. Οι σωλήνες είναι κομμένοι μόνο όσο χρειάζεται. Ο σκελετός είναι βαμμένος και από μέσα, με δύο στρώματα χρώματος, και με το αστάρι και με το μητρικό του χρώμα (κόκκινο).



Το νύχι του σαζμάν. Brevettato Campagnolo. Υπάρχει και ρεγουλατόρος (με πάσο 3mm), ο οποίος δεν φαίνεται από τη γωνία αυτή.



Η μούφα-γέφυρα των κάθετων ψαλιδιών για το φρένο.



Λεπτομέρεια της γέφυρας του φρένου. Η ακρίβεια των ασημοκολλήσεων συνεχίζει να προκαλεί ζάλη.

Η μαγεία του δρόμου - Ανακατασκευή ενός σκεύους ηδονής

Η παρούσα δημοσίευση απευθύνεται στους εραστές της ποδηλασίας δρόμου.

Λέγεται ότι οι παλιές αγάπες είναι οι μεγάλες αγάπες. Cannondale CAD3 R700, σκελετός της σειράς CAD3 με πολύ καλά χαρακτηριστικά, μοντέλο δεκαετίας 90. Χρησιμοποιήθηκε και από αθλητές. Ήταν από εκείνα τα ποδήλατα δρόμου που απευθύνονται σε όσους ξέρουν να εκτιμούν τη δύναμη της ασφάλτου. Ένας βασιλιάς του δρόμου, ένα καθαρόαιμο άτι που ψάχνει τον αναβάτη που θα το δαμάσει και θα το πάει στα όρια.

Το συγκεκριμένο ποδήλατο αγοράστηκε τότε με μια μικρή περιουσία, αλλά για μία δεκαετία και βάλε είχε την ατυχία να βρίσκεται στην αποθήκη ενός φίλου, ο οποίος εκτός του ότι δεν είναι καλός στα τεχνικά θέματα, περιόρισε τα τελευταία χρόνια τις ποδηλατικές του εξόδους έχοντας το ποδήλατο μονίμως μονταρισμένο στο προπονητήριο. Η συχνή ροή του ιδρώτα στο ποδήλατο προκάλεσε, αργά μεν αλλά σταθερά, ένα οξειδωτικό σοκ στο καθαρόαιμο το άτι. Το λυπήθηκε η ψυχούλα μου το δύσμοιρο. Ορκίστηκα να του ξαναδώσω την ελευθερία του. Να το ξαναβγάλω έξω, να καλπάσει ελεύθερο έξω στους δρόμους.


Το άτι πριν την ανακαίνισή του:










Χάλια πράγματα δηλαδή... Το πρώτο βήμα ήταν να έρθει στα χέρια μου. Το δεύτερο, να γίνει φύλλο και φτερό. Λύσιμο των πάντων, για να μείνει σκέτος ο σκελετός. Με την ευκαιρία, ένα ζύγισμα του σκελετού έδωσε το καταπληκτικό νούμερο των 1300 γραμμαρίων - με άλλα λόγια, όταν με αυτό κατεβαίνεις χύμα στα στροφιλίκια με τα αφτιά στην άσφαλτο, αυτά τα 1300 γραμμάρια είναι το νήμα της ζωής σου.

Ακολούθησε το γυαλοχάρτισμα του σκελετού. Και έπειτα η βαφή του, με 3 φιάλες σπρέυ χρώματος αυτοκινήτου, διαφορετικού χρώματος (να μην παίξουμε λίγο και με το χρώμα;). Το καθάρισμα και η συντήρηση των ανταλλακτικών (κάποια χρειάστηκαν αντικατάσταση). Και τέλος, η συναρμολόγηση. Ο συνολικός χρόνος για όλα αυτά ήταν 2-3 χαλαρές ημέρες (τίποτα σπουδαίο δηλ. ως όγκος δουλειάς).


Το άτι μετά την ανακαίνισή του:














Έλα άτι, πάμε. Πάμε εκεί όπου ανήκεις.

Ο σκελετός έχει μια εκπληκτική εκρηκτικότητα, αμέσως μόλις σκεφτείς με το μυαλό να βάλεις δύναμη στο πετάλι η δύναμη από το πόδι σου έχει ήδη αρχίσει να μεταφράζεται σε κίνηση. Σε αφήνει να συγκεντρωθείς στην πορεία σου, χώνεσαι κατευθείαν στο δρόμο κοιτώντας μπροστά χωρίς να σκας για τις ανωμαλίες του οδοστρώματος: εσένα σε νοιάζει η δύναμή σου και τα όποια "εμπόδια" τα αναλαμβάνει αυτό. Στην ανάβαση το νιώθεις εντελώς άκαμπτο και νιώθεις ότι δεν αφήνει ούτε σταγονίτσα δύναμης δεν πάει χαμένη. Στην κατάβαση, με τη βοήθεια του καλού λάστιχου, σού δίνει την αίσθηση ότι είσαι ένα με το δρόμο, ότι το ποδήλατο είναι κολλημένο στην άσφαλτο και δεν σε αφήνει να φύγεις έξω από το δρόμο (εκτός εάν εσύ το θελήσεις).

Παλιά αγάπη, μεγάλη αγάπη. Πραγματικά, ένα καλό ποδήλατο δρόμου είναι μια αίσθηση μοναδική. Ένας έρωτας που σε κρατάει νέο.

Σε δράση

Παρακαλώ το παρακάτω βίντεο να κριθεί ως concept μόνο και όχι ως εκτέλεση, γιατί τραβήχτηκε με μία φτηνή φωτογραφική στερεωμένη στο κράνος και επίσης οι τεχνικές μου γνώσεις στο βίντεο είναι ελάχιστες.

Ελληνικός Μάης, 2011

Ο ελληνικός Μάης. Η καλύτερη εποχή για ποδήλατο. Ιδίως φέτος, μετά τις αρκετές βροχές, η ελληνική φύση στα καλύτερά της. Τα βουνά λάμπουν. Προέκυψε ένα ολιγοήμερο ταξιδάκι στην Αθήνα, και ήταν μία ευκαιρία για λίγο ποδήλατο.

Το πλέον προβληματικό κομμάτι της διαδρομής είναι από τη Λαμία στην Αθήνα, γιατί δεν υπάρχουν κατάλληλοι δρόμοι παράλληλοι με την εθνική οδό. Απαράδεκτο θα πείτε, το ξέρουμε, αλλά ζούμε στη χώρα του παραλόγου, το έχουμε ξαναπεί. Η καλύτερη λύση είναι η παλιά εθνική Λαμίας-Αθήνας. Μια διαδρομή δύο ημερών, με σχετικά ήσυχους δρόμους, και ωραία φύση.

Αλλά ας μιλήσουν οι εικόνες (κλικ στις εικόνες του Panoramio για πλήρη προβολή).