Η μοίρα μού το επεφύλασσε. Από τη δεκαετία του 80 έζησα την Ελλάδα, μέχρι σήμερα. Σε λιγότερο από 40 χρόνια έζησα σε όλα της τα στάδια τη διάλυση της ελληνικής υπαίθρου. Μια αρρωστημένη αστικοποίηση μετέτρεψε και μετατρέπει μια χώρα ζωντανή σε έρημη γη. Με τις εμπειρίες που είχα, θα μπορούσα ίσως να συγγράψω μια ολόκληρη πραγματεία για τον μετασχηματισμό της Ελλάδας, για την κοινωνική κατάρρευση, οικολογική, οικονομική κλπ. Ταξιδεύω σήμερα στους ίδιους χώρους, στα ίδια χωριά που κάποτε έσφυζαν από ζωή, και δεν βλέπω ούτε γάτα. Η ελληνική γη έχασε τους ανθρώπους. Τι έμεινε; Η φύση μόνο. Αλλά κι αυτή δεν έχει πολύ μέλλον, καθώς έτσι όπως πάει οι καλοβολεμένοι αστοί εφαρμόζουν εξελιγμένες μεθόδους εκμετάλλευσης των πάντων και σε λίγα χρόνια η ελληνική φύση κι αυτή όπως φαίνεται θα έχει πάει περίπατο. Ζητώ συγγνώμη αναγνώστη, δεν έχω όρεξη για δημοσιεύσεις πλέον. Η Άλλη Ελλάδα μετατρέπεται αργά αλλά μεθοδικά σε μια Ελλάδα χαμένη, ξεχασμένη. Υπάρχει όμως κι ένας λόγος ακόμα για τη σιωπή μας. Ζώντας στην κοινωνία της απάτης, ό,τι δημοσιεύουμε καταγράφεται, όλες οι πληροφορίες επεξεργάζονται πίσω από κλειστές πόρτες με αλγόριθμους και μεθόδους που δεν γνωρίζουμε και οι απατεώνες της κοινωνίας τις χρησιμοποιούν εναντίον της. Σιωπή λοιπόν. Ο μύθος του ίντερνετ κάποτε θα τελειώσει κι αυτός. Η πραγματική ανθρώπινη επικοινωνία είναι η ζωντανή ανθρώπινη επικοινωνία. Τα λέμε στους δρόμους.-
