Μια ιστορία από τα (πολύ) παλιά (1884-1886)

Σαν Φρανσίσκο, ΗΠΑ, 22 Απριλίου 1884, 8 η ώρα το πρωί. Ένας ηλιοψημένος τριαντάχρονος άντρας, Βρετανός στην καταγωγή, ξεκινάει με ένα penny farthing προς τα ανατολικά. Σε ένα μικρό σακκίδιο κουβαλάει κάλτσες, ένα δεύτερο πουκάμισο, ένα αδιάβροχο που κάνει και για σκηνή και κρεβάτι εκστρατείας και ένα πιστόλι. Περνάει τη Σιέρρα Νεβάντα, Utah, Wyoming, και φτάνοντας στη Βοστώνη, μετά από 103 μέρες και 3.700 μίλια περπατώντας για το ένα τρίτο της διαδρομής πάνω σε μονοπάτια γραμμές τραίνου κανάλια και δρόμους όπου έβρισκε, ο Tom Stevens γίνεται ο πρώτος άνθρωπος που διασχίζει τη Β. Αμερική με ποδήλατο. Σύμφωνα με χαρακτηριστική αναφορά της εποχής, ο γενναίος νέος σαν τον Ιούλιο Βερν εξερευνεί τα θαύματα του σύμπαντος όχι με μια καραμπίνα, αλλά με ένα ειρηνικό εξάρτημα της "σύγχρονης τεχνολογίας" θέλει να γνωρίσει τους ανθρώπους του πλανήτη.



Περνά το χειμώνα στη Ν. Υόρκη και στις 9 Απριλίου 1885 φτάνει με ατμόπλοιο στο Λίβερπουλ. Στις 4 Μαΐου ξεκινάει πάλι, διασχίζει την Αγγλία και περνώντας από τον τόπο που γεννήθηκε, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Αυστρία, την Ουγγαρία, τη Σλαβονία, Σερβία, Βουλγαρία, Ελλάδα, Τουρκία. Στην Κωσταντινούπολη ανανεώνει το εξάρτημα της σύγχρονης τεχνολογίας, αποκτάει και καλύτερο πιστόλι, και περιμένει να ηρεμήσει λίγο η κατάσταση με τους ληστές. Συνεχίζει μέσα από τη Μικρά Ασία, Αρμενία, Κουρδιστάν, το Ιράκ και το Ιράν όπου τον φιλοξενεί ο Σάχης.

Δεν τού επιτρέπουν να περάσει από τη Σιβηρία και ξεκινάει στις 10 Μαρτίου 1886 για να περάσει το Αφγανιστάν αλλά και εκεί δεν τον αφήνουν. Παίρνει ένα ρωσικό ατμόπλοιο και περνά την Κασπία δυτικά φτάνοντας στο Μπακού. Με τραίνο φτάνει στο Μπατούμ στα παράλια του Ευξείνου. Με ατμόπλοιο στην Κωστανντινούπολη και από εκεί στην Ινδία. Περνάει με ποδήλατο την Ινδία, όπου του κάνει εντύπωση η απουσία ληστών... Πάει από την Καλκούτα στο Χονγκ Κονγκ με ατμόπλοιο και ποδηλατεί στην ανατολική Κίνα, όπου τον γλιτώνει κάποιος από κάποιους που τον πέρασαν για Γάλλο. Περνάει με ατμόπλοιο στην Ιαπωνία και στις 17 Δεκεμβρίου 1886 στη Γιοκοχάμα έχει καλύψει ένα δρομολόγιο 13.500 μιλίων σε δυόμισι χρόνια στον τότε κόσμο και περνάει στην ιστορία ως "ο πρώτος άνθρωπος που ποδηλάτισε τον κόσμο.



Δεν ξέρουμε σήμερα πόσοι άνθρωποι θα ήταν σε θέση να επαναλάβουν μια ανάλογη διαδρομή σαν αυτή του Tom Stevens, έχοντας στη διάθεσή τους ένα σύγχρονο ποδήλατο και όλα τα λοιπά "εξαρτήματα της σύγχρονης τεχνολογίας": εργαλεία χάρτες GPS κινητά δορυφορικά τηλέφωνα και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Η αξία του εγχειρήματος πραγματικά αναδεικνύεται μόνο εάν αναλογιστεί κανείς τα μέσα και τις συνθήκες του τότε κόσμου...

Για πηγές και συνδέσμους ξεκίνα από:
http://en.wikipedia.org/wiki/Thomas_Stevens_%28cyclist%29

["ΕΚΤΟΣ ΘΕΜΑΤΟΣ"] Και λίγη ουτοπία

Το ακόλουθο βίντεο μπορεί να σε κάνει να ξανασκεφτείς λιγάκι την έννοια της ουτοπίας. Το φιλμάκι δεν στερείται και χιούμορ: απόλαυσα ιδιαιτέρως τις παιδαριώδεις αιτιάσεις ενός δηλωμένου "φιλελευθεριστή" που προσπαθεί να καμουφλάρει τον ιδεολογικό του πανικό (ο νοών νοείτω).

Μαριναλέντα, η Γη της Ουτοπίας from Kouti Pandoras on Vimeo.

Η τρέλα δεν πάει στην πόλη

Στα βουνά δεν πάει, ως γνωστόν. Πάει στην πόλη, όμως. Αμφιβάλλετε μήπως; Ρίξτε μια ματιά σε μια σύγχρονη χαώδη μεγαλούπολη, όπως είναι η Αθήνα, και θα το διαπιστώσετε αμέσως...

Έλα όμως που αυτό - κατά την κακή συνήθεια της στατιστικής - δεν ισχύει για όλους. Κάθε κανόνας έχει τις εξαιρέσεις του, δυστυχώς ή ευτυχώς.

carnavalleycat from ken adams on Vimeo.



Αυτά τα τρελόπαιδα, που δείχνουν να παίρνουν τόσο αψήφιστα το νόμο της ζούγκλας που κυριαρχεί στην άσφαλτο, - περνώντας κόκκινα φανάρια και παίζοντας ανάμεσα στις ρόδες των γιωταχήδων και λοιπών τρελών που κυκλοφορούν ελεύθεροι στους δρόμους - μάλλον θα πρέπει να συγκαταλεχθούν στους πλέον σώφρονες πολίτες αυτής της τρελοπόλης. Αν ψάχναμε πόσα ατυχήματα έχουν πάθει, σίγουρα θα βρίσκαμε τα λιγότερα.

Τρελά νιάτα. Αίμα που βράζει. Αντί να καίνε τις μηχανές τους στο αλκοόλ και τις ουσίες, στη βία, και στις υπόλοιπες "διεξόδους" που έχει "στη διάθεσή του" ένας νέος που μεγαλώνει και ζει στο αρρωστημένο αστικό περιβάλλον, βρήκαν μια υγιέστερη δραστηριότητα να τους ενσωματώσει στη σύγχρονη τρελόπολη αλλά με τους δικούς τους όρους και όχι με τους δικούς της. Τι σύμπτωση: χρησιμοποιούν ποδήλατο.