Ένα βίντεο για την προώθηση του ποδηλάτου

Αφιερωμένο στον μεγαλύτερο τεμπλεχανά του σύμπαντος

Μια απλή ταινιούλα για την προώθηση του ποδηλάτου στη χώρα της αρπαχτής και της αραχτής. Όποιος έχει ανάγκη από λίγη έμπνευση ας το δει. Δες το σε πλήρη οθόνη (με εγγραφή στο vimeo μπορείς να κατεβάσεις το αρχικό βίντεο). (Για το πώς γεννήθηκε... διάβασε πιο κάτω.)

Το βίντεο



Το χρονικό

Σάββατο 28 Φεβρουαρίου σήμερα. Μετά από πολλές μέρες με χειμωνιάτικο καιρό, ο καιρός έφτιαξε. Επιτέλους καλός καιρός! Πήρε το ποδήλατό του για την καθιερωμένη βόλτα στα εξώτερα της κωμόπολής του.

Περνώντας από το κέντρο της μικρής επαρχιακής πόλης, στην παραλία έπρεπε να περάσει από τα "περιδρομιάδικα". Έτσι αποκαλούσε τον παραλιακό δρόμο τον γεμάτο (ούτε τετραγωνικό μέτρο δεν έμεινε ανεκμετάλλευτο) με τις ταβέρνες ουζερί και τα λοιπά φαγάδικα. Κάθε μέρα που θα σκάσει καλός καιρός, αργίες κυρίως, τίγκα όλη η παραλία στους πελάτες, δε θα έβρισκες ούτε τραπέζι ούτε καρέκλα να καθίσεις, καρφίτσα δεν πέφτει. Τα γκαρσόνια πηγαινοέρχονται με ρυθμό πανικού, περνώντας συνεχώς το δρόμο με τα αυτοκίνητα -και τα παρκαρισμένα και τα διερχόμενα από το δρόμο- για να εξυπηρετήσουν τους περιδρομιάζοντες. Και βέβαια οι περιδρομιάζοντες, εν μέσω του άκρως χαρακτηριστικού μόνιμου θορύβου της περιδρομιάσεως και μαχαιροπηρουνοεργασίας, εργάζονται πυρετωδώς, εκτιμώντες δεόντως τα εκπληκτικής ποιότητος νεοελληνικά ταβερνοεδέσματα. Μόνο τα σαγόνια εργάζονται. "Μια τζατζίκι!" ακούγεται περιστασιακά καμιά φωνάρα ανάμεσα στα τσάνγκα-τσούνγκα από τα μαχαιροπήρουνα, και το γκαρσόνι τσακίζεται να το φέρει χαϊδεύοντας ξυστά το διερχόμενο ΙΧ στο δρόμο.

Τα σαγόνια είναι το μόνο καλά γυμνασμένο μέρος του σώματος του Νεοέλληνα. Οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματός του ο Νεοέλληνας αρνείται μετα βδελυγμίας να το γυμνάσει. Κάθε σωματική προσπάθεια θεωρείται από τον Νεοέλληνα μία απαράδεκτη προσωπική προσβολή. Α πα πα! Μη του ζητήσεις να κάνει κάτι που απαιτεί οποιαδήποτε σωματική προσπάθεια, σε παρακαλώ τον προσβάλλεις. Κάθεται στο αραχτάδικο και το ΙΧ του το έχει παρκάρει λίγα μέτρα πιο κει. Τι, να περπατήσει από το πάρκινγκ μέχρι το φαγάδικο; Ο δήμαρχος αν δεν τού εξασφαλίσει μια απόσταση μικρότερη των 30 μέτρων από το παρκινγκ μέχρι τη μάσα, δεν θα δει ψήφο στον αιώνα. Τα σαγόνια πάντα να δουλεύουν, αλλά οι κάλτσες να μην ιδρώνουν ποτέ. Ο Νεοέλληνας τρέφει ένα ιδιάζον συνδυασμό συναισθημάτων για το σώμα του: το αγαπά υπερβολικά όταν τρώει και το μισεί υπερβολικά όταν εργάζεται.

Πέρασε από τα περιδρομιάδικα, μέσα από την τσίκνα τα αρώματα των κυριών και άλλες ευωδίες, και κατευθύνθηκε προς τα περίχωρα. Σε λιγότερο από δέκα λεπτά της ώρας, ήταν στον παράδεισό του. Σε έναν από τους πολλούς. Ο καιρός υπέροχος, ο ήλιος υπέροχος, η ατμόσφαιρα υπέροχη, χαρά θεού όλος ο τόπος. Το καθιερωμένο "κύκλωμα εφιδρώσεως" διήρκεσε γύρω στη μιάμιση ώρα, όπως συνήθως. Επέστρεψε σπίτι, απόλαυσε έναν υπέροχο χυμό από τα πορτοκάλια που βρήκε στη διαδρομή του, και, απόλυτα χαλαρός γεμάτος και ευτυχισμένος, σκέφτηκε να φτιάξει αυτό το βιντεάκι, και να το αφιερώσει στο μεγαλύτερο τεμπλεχανά του σύμπαντος. Έπαιρνε μια τρελή χαρά από μια τρελή χαιρεκακία που ξεπηδούσε από μέσα του: μια αυτοδίκαιη εκδίκηση απέναντι σε αυτούς που δεν ξέρουν τι χάνουν ενώ ξέρουν τι θα έπρεπε να κάνουν.