Ουκ επ΄ άρτω μόνον ζήσεται ποδηλάτης - ή αλλιώς πώς φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι μας

Η διατροφή είναι από μόνη της ένα τεράστιο κεφάλαιο (μάλλον... εγκυκλοπαίδεια). Αυτά που ακολουθούν είναι γενικές ιδέες, ένα ξεκίνημα, περισσότερα ανακαλύπτει κάποιος μόνος του στην πράξη.

Η σημασία της διατροφής γενικά

Είναι μια δυσάρεστη αλήθεια αυτό: αν ο κόσμος αντιλαμβάνονταν την τεράστια σημασία της διατροφής στην προσωπική υγεία, ο κόσμος μας σίγουρα θα ήταν διαφορετικός. Ο πρώτος παράγοντας που συμβάλλει στην υπονόμευση της ανθρώπινης υγείας είναι η κακή διατροφή. Τις περισσότερες φορές στο καθημερινό τραπέζι του σύγχρονου ανθρώπου υπάρχει τρείς φορές την ημέρα, πρωί μεσημέρι και βράδυ, μία ωρολογιακή βόμβα. Η ποιότητα της τροφής που καταναλώνουν σήμερα οι περισσότεροι άνθρωποι, κυρίως στα αστικά κέντρα, είναι κάτι που θα έπρεπε να ξεπερνά και την πιο τρελή φαντασία. Κι όμως αυτή η φαντασία είναι η πραγματικότητα.

Κατά την εξελικτική βιολόγο Ελισάβετ Σαχτούρη, που μαζί με τον Τζέιμς Λάβλοκ υπηρετούν την θεωρία της Γαίας, το κάθε έμβιο ον είναι ένα «ταξί μικροβίων» που ζει στον πλανήτη μας που είναι ένας ασύλληπτος για μας βιολογικός «ωκεανός μικροβίων». Στο σώμα μας κουβαλάμε 30 φορές περισσότερα μικρόβια από όσα είναι τα σωματικά μας κύτταρα. Η θρέψη είναι η διαδικασία με την οποία το κάθε έμβιο ον συντηρείται και εντάσσεται οργανικά μέσα στον έμβιο οργανικό κόσμο. Μπορούμε και ζούμε, όσο και όπως ζούμε, γιατί προσλαμβάνουμε ζωντανή τροφή.

Η ζωντανή τροφή μάς πραγματώνει μέσα στον ζωντανό κόσμο. Συμμετέχουμε στη ζωή, συντηρούμενοι από αυτήν. Η ζωντανή τροφή δίνει στο σώμα πρώτα ό,τι χρειάζεται για να επιβιώσει και έπειτα για να ζει και καλά. Η ζωντανή τροφή είναι τροφή εν τω γίγνεσθαι: μια ζωντανή διαδικασία, δεν είναι το βιομηχανοποιημένο προϊόν που έχει συντηρηθεί και έχει χάσει τη θρεπτικότητά του. Το σώμα κάθε έμβιου όντος είναι ζωντανό και έχει ανάγκη από ζωντανή τροφή. Αν τού δώσουμε νεκρή τροφή, το σώμα μας θα νεκρωθεί γρηγορότερα.

Το πρόβλημα της απουσίας ζωντανής ενέργειας στη διατροφή του σύγχρονου ανθρώπου πάει πολύ βαθιά. Τα χημικά (αγροχημικά, συντηρητικά κλπ.) συσσωρεύονται και συνδυάζονται στο σώμα και υπονομεύουν την υγεία μακροπρόθεσμα. Ο άνθρωπος όταν είναι νέος δεν ανησυχεί, όμως το σώμα με τα χρόνια συσσωρεύει τοξικά και ο καρκίνος θερίζει στις ηλικίες μετά τα 40. Η επεξεργασία των τροφών (ραφινάρισμα κλπ.) αφαιρεί τα θρεπτικά στοιχεία. Ο τρόπος μαγειρέματος επίσης έχει μεγάλη σημασία: η θέρμανση και οι μίξεις ασύμβατων πολλών ουσιών και υλικών σκοτώνει τα θρεπτικά μικρόβια.

Επίσης ένας άλλος παράγοντας με τεράστια σημασία είναι τα παθογόνα. Τα τρόφιμα, στα στάδια της καλλιέργειας της συλλογής της αποθήκευσης και της επεξεργασίας, αποκτούν παθογόνους οργανισμούς (παθογόνα μικρόβια) που τα αλλοιώνουν και προστίθενται ως ανεπιθύμητο μικροβιακό φορτίο στο τελικό τρόφιμο. Πρόκειται για μια αλήθεια που ο κόσμος δεν ξέρει: οι περισσότερες χρόνιες ασθένειες που ταλαιπωρούν το σύγχρονο άνθρωπο έχουν ιογενή προέλευση δηλ. σχετίζονται με την ιστορική πρόσληψη του καθημερινού μικροβιακού φορτίου για όλη τη ζωή. Όταν ο άνθρωπος δεν τηρεί τους κανόνες της υγιεινής καθημερινά και κυρίως την ώρα του φαγητού δεν κάνει άλλο από το να υπονομεύει την υγεία του χωρίς να το υποψιάζεται.

Και τι σημασία έχουν αυτά για μας που κάνουμε ποδήλατο; Ας δούμε πώς αυτή η δραστηριότητα που αγαπάμε θα γίνει μια αφορμή για να μάθουμε να προσέχουμε καλύτερα τον εαυτό μας, να τρώμε πιο σωστά και να απολαμβάνουμε αυτό που κάνουμε περισσότερο. Αυτά δεν ζητάμε; Ας τα κάνουμε σωστά.

Η σημασία της διατροφής για τον ποδηλάτη

Η ποδηλασία είναι μια δραστηριότητα εξαιρετικά απαιτητική σε ενέργεια. Στην "αθλητική γλώσσα" είναι μια άσκηση πολύ αεροβική, και ως άθλημα η ποδηλασία μαζί με το σκι αντοχής (langlauf) και το κολύμπι είναι τα τρία αθλήματα με τη μεγαλύτερη κατανάλωση ενέργειας ανά χρονική μονάδα. Πρώτο συμπέρασμα: ο ποδηλάτης τρώει καλά - δεν μένει νηστικός!

Ως απαιτητική άσκηση που είναι λοιπόν, η ποδηλασία προκαλεί έντονο μεταβολισμό στο σώμα. Αυτό σημαίνει, με απλά λόγια, ότι το σώμα πρέπει να έχει καλύτερα αποθέματα θρεκτικών συστατικών (ποιότητα), και όχι μόνο περισσότερα (ποσότητα), γιατί ο έντονος μεταβολισμός προκαλεί γρηγορότερη χρήση των θρεπτικών από τις αποθήκες του σώματός μας. Και βέβαια αυτές οι "αποθήκες" είναι πολύτιμες και κρίσιμες για τη διατήρηση μιας καλής υγείας: εσωτερικά όργανα, οστά, δόντια, κλπ. Δεύτερο συμπέρασμα: ο ποδηλάτης δεν ζει καλά με σκέτο ψωμί - χρειάζεται σωστό και θρεπτικό φαγητό.

Η ποιότητα των τροφίμων που κυκλοφορούν στα ράφια των σούπερ μάρκετ είναι κακή και γίνεται ολοένα και χειρότερη. Τρίτο συμπέρασμα: την καλή τροφή πρέπει να ξέρεις να τη βρίσκεις. Θα έλεγε κανείς ότι αφού ταξιδεύουμε με ποδήλατο, στα χωριουδάκια και στην υπαιθρο, μπορούμε να βρούμε καλή και φρέσκια τροφή, όπως λαχανικά, φρούτα, καρπούς κλπ. Αμ δε! Έτσι όπως διέλυσαν τη γεωργία και την αγροτιά, όπου πας γενικά τα ίδια χάλια θα βρεις. Το πάλαι ποτέ μανάβικο της γειτονιάς που πουλούσε τα ντόπια προϊόντα έγινε παρελθόν. Ας όψεται η παγκοσμιοποίηση και η αγορά. Πλέον ο μαναβάκος δεν αγοράζει τα λαχανικά από το ντόπιο χωράφι, αλλά από τον μεγαλοέμπορο, που τα εισάγει από την Νότια Αμερική ή την Ασία από εταιρίες που εκμεταλλεύονται μιλιούνια εργάτες για ένα ξεροκόματο. Και όπου εκεί όλα τα πιο θανατερά φυτοφάρμακα που υποτίθεται σε μας τους "πολιτισμένους" είναι απαγορευμένα, δεν είναι εκεί καθόλου απαγορευμένα. Αλλά μήπως και οι δικοί μας αγρότες δεν ρίχνουν τα χημικά με το τσουβάλι;

Ένα επίσης μεγάλο πρόβλημα είναι ότι δεν μπορείς να εμπιστευτείς κανένα από τα άπειρα φαγάδικα ταβέρνες εστιατόρια κλπ. που βρίσκει κανείς στις τουριστικές περιοχές στην Ελλάδα και όχι μόνο. Η κυριαρχία στην πιάτσα τα τελευταία χρόνια των μεγάλων πολυεθνικών πολυκαταστημάτων του τύπου Λίντλ κλπ. έχει ρίξει κάθετα την ποιότητα των τροφίμων γενικά, και βέβαια μαζί με τις τιμές, οπότε ο Ελληνάρας επιχειρηματίας της επόμενης στροφής του δρόμου που στήνει κάθε χρόνο από Ιούνιο μέχρι Αύγουστο το φάγάδικο της αρπαχτής μπορείς να είσαι σίγουρος ότι έτσι και τολμήσεις να κάτσεις να φας στο τραπέζι του θα σε ταΐσει με της χειρότερης ποιότητας σκουπιδαριό. Από παρτίδες σάπια λουκάνικα και σάπια κοτόπουλα που πέταξαν οι ευρωπαίοι αλλά "πέρασαν" από τους ελέγχους στο ελλάντα με μερικές μίζες, μέχρι τσουβάλια χόρτα για σαλάτα που αγόρασε φτηνά από το μπουλούκι των γύφτων που τα θέρισαν από το γειτονικό νεκροταφείο (τα νεκροταφεία τα αγαπούν ιδιαιτέρως, γιατί εκεί το έδαφος είναι καλά λιπασμένο και έχει μεγάλη παραγωγή).


Φωτο: ελληνική φαγαδο-μπίζνα Νο1...


Φωτο: ελληνική φαγαδο-μπίζνα Νο2...

Τελικό συμπέρασμα: αν θέλεις να φας σωστά, θα δημιουργείς μόνος σου την τροφή σου.

Γενικές πηγές τροφίμων όταν ταξιδεύουμε

Σούπερ μάρκετ και μπακάλικα: συνηθισμένα τρόφιμα, όπως συσκευασμένα, όσπρια, τραχανάς, κάποια γαλακτοκομικά, ξηροί καρποί, ρύζι, ζυμαρικά, αυγά κλπ. κλπ., που θα παίρναμε και από τη γειτονιά μας.
Μανάβικα: συνηθισμένα για την Ελλάδα λαχανικά, πατάτες, κρεμμύδια, κλπ. Προσοχή κυρίως στα φρέσκα λαχανικά: να είναι εποχής (έχουν λιγότερα χημικά). Να πλένονται πολύ καλά. Το ίδιο και για τα φρούτα.
Ψωμί: προτιμότερο από χωριά, όχι πόλεις (όχι ότι σίγουρα είναι καλύτερο).

Καλό είναι να προβλέπεις να έχεις βασικά τρόφιμα για 2-3 μέρες, γιατί δεν είσαι σίγουρος ότι όποτε χρειαστείς θα βρεις αμέσως.
Αν έχεις προορισμό ένα τουριστικό μέρος δεν είναι βέβαιο ότι θα βρεις εύκολα τρόφιμα, καθώς οι ντόποιοι έχουν "ξυπνήσει" και ανοίγουν ταβέρνες και όχι μίνι-μάρκετ ώστε οι τουρίστες να αναγκάζονται να τρώνε στα μαγαζιά (πληρώνοντας περισσότερα).

Υγεινή της τροφής

Ίσως ακουστεί παράδοξο, αλλά στην ύπαιθρο κινδυνεύουμε λιγότερο από τροφικές μολύνσεις. Ο λόγος είναι απλός: το αστικό περιβάλλον είναι πολύ μολυσμένο (και ρυπασμένο) λόγω του συνωστισμού μεγάλου αριθμού ανθρώπων σε μικρό χώρο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι και στη φύση δεν πρέπει να είμαστε προσεκτικοί: πάντα τα λαχανικά και φρούτα πρέπει να πλένονται καλά, πριν φάμε οτιδήποτε πρέπει να πλένουμε καλά τα χέρια, και να τρώμε σε καθαρό μέρος.

Οι "ταξιδιωτικές διάρροιες" είναι ο φόβος και ο τρόμος κάθε ταξιδιώτη και μια μόλυνση μπορεί να σε ταλαιπωρήσει για μέρες και να σου χαλάσει το κέφι και τις διακοπές. Αν τηρούμε τους βασικούς κανόνες υγιεινής και αποφεύγουμε να τρώμε σε μαγαζιά, δεν θα έχουμε τέτοια προβλήματα. Αρκετές φορές έχω δει περιπτώσεις ποδηλατών που ταξιδεύουν με διάρροιες, όμως προσωπικά ποτέ μου δεν μού έχει συμβεί ούτε μία φορά, με την τήρηση αυτών των απλών κανόνων.

Το απέραντο "μαγαζί" της φύσης

Η ελληνική φύση έχει μια εκπληκτική ποικιλία σε τροφή, ανάλογα με την εποχή του χρόνου. Όμως αυτό απαιτεί κάποια πείρα, που αποκτάται σταδιακά, καθώς το έμπειρο μάτι βλέπει αυτό που το μάτι του άσχετου αστού θα προσπεράσει χωρίς να το προσέξει.

Ίσως η καταπληκτικότερη εποχή στην Ελλάδα από αυτή την άποψη είναι το τέλος καλοκαιριού. Τότε υπάρχουν σύκα, σταφύλια, βατόμουρα, κορόμηλα, κλπ. Τα σύκα είναι εξαιρετική τροφή και πολύ ενεργειακή, καθώς περιέχουν ωφέλιμα φυσικά σάκχαρα, και συνδυάζονται τέλεια με φυσικό νερό πηγής. Το να ταξιδεύεις αυτή την εποχή μπορεί να είναι μια θεραπευτική διαδικασία, λόγω της τροφικής αποτοξίνωσης: τα φρέσκα σύκα είναι μια τροφή με αποτοξινωτικές ιδιότητες και πολλή ενέργεια, και μπορούν να αποτελούν μέχρι και το μισό της ημερήσιας πρόσληψης τροφής (προσοχή όμως, η προσαρμογή στο διαιτολόγιο να γίνει σταδιακά!). Τα σταφύλια έχουν κι αυτά ισχυρή αποτοξίνωση, και ταιριάζουν με τα σύκα.

Προσοχή όμως τι πού και πότε μαζεύουμε. Δεν θα μαζέψεις π.χ. σύκα από συκιά που βρίσκεται καταμεσής σε βαμβακοχώραφα, γιατί ακόμα κι αν δεν εκδηλώσεις δηλητηρίαση (σε συμπτωματικό στάδιο) σίγουρα θα πάρεις αρκετά δηλητήρια αφού στο βαμβάκι ρίχνουνε "της παναγιάς τα μάτια" από φάρμακα. Ή δεν θα κόψεις χόρτα κοντά σε νεκροταφείο ή βιομηχανική περιοχή ή σκουπιδότοπο. Δεν θα κόψεις μαρούλι από μεγάλο χωράφι με συστηματική καλλιέργεια, γιατί το πιθανότερο είναι ο αγρότης να τα ρεντίζει με τοξικά (ίσως τα ρέντισε και μερικές ώρες πριν!) ούτε ντομάτες από χωράφι με βιομηχανική ντομάτα. Θα μαζέψεις άφοβα καρύδια ή αμύγδαλα από μοναχικά δέντρα, γιατί αυτά δεν θα δέχονται δηλητήρια. Θα δεχτείς με ευχαρίστηση τα λαχανικά που θα σου δώσει κάποιος από τον κήπο της αυλής του. Σιγά σιγά, και χρησιμοποιώντας την εμπειρία και κοινή λογική, θα ξέρεις τι θα βρεις πού και πότε.

Και βέβαια να προτιμάς τρόφιμα από ανθρώπους που ξέρεις και εμπιστεύεσαι, ότι καλλιεργούν "καθαρά" φυτά ή εκτρέφουν ζώα με "καθαρές" οικολογικές μεθόδους, αν και όπου μπορείς να βρεις. Γενικά επίσης να εμπιστεύεσαι βοσκούς στα βουνά, μακριά από βιομηχανικές και αστικές περιοχές. Τα γαλακτοκομικά τους σίγουρα είναι από τα καλύτερα πράγματα που μπορείς να βάλεις στο στόμα σου.

Η αρχή της ισορροπίας

Η διατροφή μας πρέπει να είναι ισορροπημένη, να τρώμε "απ΄ όλα" σε μια φυσιολογική ισορροπία, και σε έναν κύκλο ας πούμε εβδομαδιαίο. Όσο περισσότερα πράγματα τρώμε, τόσο αυξάνεται η ποικιλία των θρεπτικών που προσλαμβάνουμε, εμπλουτίζονται οι αποθήκες του σώματος, και οχυρώνεται μακροπρόθεσμα η υγεία.

Θα ακούσεις μερικούς να λένε εύκολες συμβουλές, π.χ. ότι ως ποδηλάτης πρέπει να τρως πολλούς υδατάνθρακες. Οι υδατάνθρακες έχουν το χαρακτηριστικό να δίνουν "γρήγορη" ενέργεια. Αν αυτό το κάνεις συνεχώς, ο μεταβολισμός προσαρμόζεται σε μια κατάσταση μόνιμης διαθεσιμότητας υδατανθράκων, έτσι αντλεί άμεση ενέργεια από αυτούς και όχι από τις αποθήκες λίπους. Εάν είσαι ένας αθλητής και θα συμμετάσχεις σε κάποιο συγκεκριμένο αγώνα, ίσως σε συμφέρει 2-3 μέρες πριν τον αγώνα να "το ρίξεις" στους υδατάνθρακες, ώστε τη συγκεκριμένη ημερομηνία το σώμα να έχει περισσότερα διαθέσιμα αποθέματα άμεσης ενέργειας. Και πάλι όμως αυτό μπορεί να γίνει αραιά και πού γιατί το σώμα προσαρμόζεται και συνηθίζει σε κάθε κατάσταση. Εάν δεν τρως περισσότερους από το κανονικό υδατάνθακες, το σωμα συνηθίζει να εκμεταλλεύεται αποτελεσματικά και τα λίπη, που δίνουν πιο αργά ενέργεια. Και αυτό σε συμφέρει -και όχι μόνο για τη σιλουέτα σου!- γιατί έτσι το σώμα θα αποκτήσει μεγαλύτερη αντοχή και αυτογενή ικανότητα ανάληψης.

Το παράδειγμα αυτό το αναφέραμε για να δείξουμε ότι πάντα πρέπει να ακολουθούμε την αρχή της ισορροπίας. Υπαρχουν ποδηλάτες που κατά τη διάρκεια των προπονήσεων ή ποδηλατικών εξόδων, τρώνε διάφορα ειδικά "energy bars", γλυκά, παστέλια κλπ., που δίνουν γρήγορη ενέργεια. Έτσι παίρνουν μεν άμεση ενέργεια, αλλά ο μεταβολισμός τους καλομαθαίνει και σιγά σιγά εξασθενεί. Κάποια στιγμή λοιπόν που θα ξεμείνουν από αυτές τις τεχνητές τροφές, θα τους δεις εξαντλημένους στα καλά καθούμενα και θα απορήσεις πώς τόσο δυνατά παιδιά ξαφνικά πηγαίνουν πάνω στη σέλλα σα ζαλισμένα κοτόπουλα. Τις τροφές αυτές βέβαια τις πουλάνε και τις διαφημίζουν συνεχώς, απλά γιατί φέρνουν χρήμα. Ακούγεται τρελό αλλά κατά κάποιον τρόπο εξαρτούν τον χρήστη τους όπως η ουσία τον εθισμένο τοξικομανή. Εκτός αυτού σταδιακά εξασθενίζουν τον οργανισμό και κάνουν το θύμα τους εξαρτημένο από τη χημεία και τα φάρμακα.

Να αγνοείς τη διαφήμιση, την τεχνολογία, τους έξυπνους κάθε είδους και τις εξυπνάδες κάθε είδους, και να τρως όσο μπορείς φυσιολογικά, καλύτερα, μετρημένα, υγιεινά, και να ετοιμάζεις την τροφή σου, γιατί "όπως μαγερέψεις θα φας". Και όπως τρως ζεις. Ή όπως το είπε εκείνος ο μακρινός Ιπποκράτης, η τροφή σου να είναι το φάρμακό σου και το φάρμακό σου να είναι η τροφή σου.

Λίγα για το νερό

Η ελληνική ύπαιθρος (ακόμα ευτυχώς...) έχει γενικά καλά νερά. Συνήθως δεν χρειάζεται να αγοράζεις εμφιαλωμένο νερό, γιατί βρύσες βρίσκεις εύκολα στα χωριά και στους ορεινούς δρόμους. Σε όσο μεγαλύτερο υψόμετρο βρίσκεσαι τόσο καλύτερο θα είναι το νερό, γιατί τα προβλήματα ρύπανσης και υποβάθμισης του νερού οφείλονται στη συσσώρευση τοξικών στα χαμηλότερα υψόμετρα. Προσοχή όμως, να μην παίρνεις κοντά σε λατομεία μεταλλεία σκουδότοπους εργοστάσια κλπ.

Το αστείο είναι ότι ένα εμφιαλωμένο νερό μπορεί να έχει περισσότερο μικροβιακό φορτίο από μια οποιαδήποτε βρύση. Η αγορά έχει καταντήσει "ξέφραγο αμπέλι" με τους απατεώνες που δρουν ασύδοτοι και οι έλεγχοι δεν επαρκούν, διαβάζουμε κάθε λίγο στις εφημερίδες για διατροφικά σκάνδαλα κλπ. Επίσης κάθε νερό φυσιολογικά περιέχει παθογόνα σε κάποια όρια, "απόλυτα καθαρό" νερό δεν μπορεί να υπάρξει. Συνεπώς μπορείς να εμπιστεύεσαι μια βρύση, πρώτα δοκιμάζοντας το νερό και αν το νερό δεν έχει αφύσικο χρώμα ή οσμή ή γεύση.

Να αποφεύγεις τα τρεχούμενα νερά (ποτάμια, ρυάκια κλπ) γιατί είναι εκτεθειμένα (μπορεί π.χ. λίγο παραπάνω το νερό να περνά από ένα ψοφίμι). Νερό που έχει οποιαδήποτε μυρωδιά η γεύση να το αποφύγεις. Στις πηγές, πριν πάρεις νερό να παρατηρείς το χώρο της μάστευσης αν είναι εκτεθειμένος, π.χ. να μην έχει περιττώματα απο αγελάδες κλπ.

Καινούργιες ευκαιρίες υγείας

Ταξιδεύοντας με ποδήλατο στην ύπαιθρο, παρουσιάζονται καινούργιες ευκαιρίες να προσέξεις τον εαυτό σου λίγο περισσότερο. Για να βρεις όμως αυτές τις ευκαιρίες, θα πρέπει να ψάξεις πιο βαθιά το μεγάλο κεφάλαιο "διατροφή".

Ένα παράδειγμα είναι το σκόρδο. Το σκόρδο είναι ένα ισχυρό και φυσικό προστατευτικό του πεπτικού συστήματος από τα παράσιτα και διάφορα ανεπιθύμητα μικρόβια που οποιοσδήποτε ζωικός οργανισμός έχει στο πεπτικό σύστημα. Τα παράσιτα αυτά συμβιούν σχεδόν πάντα στα έντερά μας ως αναπόφευκτη χλωρίδα και πανίδα, και μακροπρόθεσμα περνάνε απαρατήρητα (χωρίς να εκδηλώνεται κάποια ασθένεια σε συμπτωματικό στάδιο), όμως υπάρχουν μέσα στα έντερα και σιγά σιγά, συνεργώντας με άλλους παράγοντες, "σκάβουν" την υγεία. Σε τέτοιους λόγους συνήθως οφείλονται οι μικρές διάρροιες που όλοι σχεδόν έχουμε περιστασιακά και δεν δίνουμε ιδιαίτερη σημασία. Το σκόρδο είναι ένα εξαιρετικό φυσικό "φάρμακο" και πρέπει συχνά με τα γεύματα να το καταναλώνουμε. Όμως το σκόρδο είναι "αντικοινωνικό" γιατί μυρίζει η αναπνοή. (Μπορούμε και να το μαγειρεύουμε οπότε δεν μυρίζει, αλλά καλύτερα δρα ωμό.) Ταξιδεύοντας στην εξοχή με ποδήλατο δεν θα έχουμε πρόβλημα αν μυρίζει η αναπνοή μας, έχουμε δηλαδή μια καλή ευκαιρία για μια ακόμα αποτοξίνωση.

Και βέβαια το να ζεις ανεξάρτητος είναι μια εξαίρετη ευκαιρία να μάθεις να μαγειρεύεις, αν δεν ξέρεις. Δεν είναι δύσκολο. Πολλοί έμαθαν πριν από σένα και ποτέ δεν το μετάνιωσαν. Στο κάτω κάτω θα είναι κάτι που θα σού χρησιμέψει μια ζωή: ξεκίνα λοιπόν από σήμερα! Ούτε να τρως ήξερες κάποτε, όμως έμαθες. Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο, φίλε μου. Δεν είναι μόνο το ότι θα είσαι ανεξάρτητος καθώς θα μπορείς να πάς οπουδήποτε χωρίς το άγχος τι θα βρεις να φας. Δεν είναι μόνο το ότι έτσι αποκτάς μεγαλύτερη ελευθερία αφού θα μπορείς να πας σε πιο μακρινά μέρη. Δεν είναι μόνο το ότι θα μπορείς να κάνεις υπέροχες διακοπές ξοδεύοντας λιγότερο από 10 ευρώ την ημέρα. Σκέψου την εξής σκηνή: έχεις απολαύσει μια υπέροχη διαδρομή όλη τη μέρα, έχεις στήσει τη σκηνή σου στο γρασίδι σε ένα υπέροχο ξέφωτο του δάσους, λίγο παραπέρα μια βρύση χύνει άπλετο φρέσκο υπέροχο νερό, έχεις κάνει ένα υπέροχο μπάνιο και η κοιλιά σου γουργουρίζει από μια υπέροχη πείνα και νιώθεις έτοιμος για ένα υπέροχο γεύμα, κι εκείνη τη στιγμή από την κατσαρόλα αναδύεται η μυρωδιά του φαγητού που θα φας σε λίγο. Αν το ζήσεις αυτό θα καταλάβεις πόσο υπέροχο είναι.