Η σελίδα αυτή είναι σύνοψη των δημοσιεύσεων που έγιναν κατά τη διάρκεια ταξιδιού στην Κρήτη τον Ιανουάριο του 2024 στη σελίδα του fb - https://web.facebook.com/ialliellatha/.
=======================
... ... ...
3/1/2024
Αυτό το γλυκό πρωινό του Γενάρη ο ήλιος με καλωσορίζει στο Γύθειο. Το πρώτο κομμάτι του ταξιδιού ολοκληρώθηκε. Ο ταξιδιώτης σήμερα σαλπάρει για έναν καινούργιο κόσμο, για μια καινούρια Άλλη Ελλάδα.
=======================
5/1/2024
Καλημέρα ήλιε, καλήμερα Κρήτη. Το πρώτο φως μπαίνει στη σπηλιά του Αγιάννη Νταμιαλή, στα περίχωρα της Κισσάμου.
=======================
6/1/2024
Μέσα στης Κρήτης τα βουνά οι ρόδες μου γυρνούνε.
Με φόντο τα Λευκά Όρη.
========================
7/1/2024
Να ζήσει η κουζουλάδα σου, αντρειωμένη Κρήτη.
========================
7/1/2024
Όλα να μου τα χάριζαν κανένα δεν θα πάρω, τρεις ρόδες και μού φτάνουνε τον κόσμο να τριπάρω.
=========================
8/1/2024
Δοκίνι, Ηράκλειο.
======================
9/1/2024
Κολυμβητής, Βαθειανός Κάμπος.
====================
9/1/2024
Ένας
χοχλιός βγήκε τσάρκα στο απόβροχο. Γεια σου φιλαράκι, μοιραζόμαστε την
ίδια φιλοσοφία μετακίνησης, ξέρουμε να απολαμβάνουμε την Κρήτη.
====================
9/1/2024
Στο τέλος της ημέρας μας το κρητικό απάκι μοσχοβολάει στο ταξιδιωτικό φουρνάκι. 
Είπαμε, η φτώχεια θέλει καλοπέραση.
Είπαμε, η φτώχεια θέλει καλοπέραση.
====================
10/1/2024
Μεσσαρίτικο αιγοπρόβειο ανθόγαλα. Έτσι το λένε. Απίστευτη γεύση.
===================
10/1/2024
=====================
11/1/2024
Όπου
δεις στην Κρήτη εκκλησία ή εκκλησάκι, το πιθανότερο θα έχει
αρχιτεκτονικές ιδιαιτερότητες. Η φαντασία της λαϊκής αρχιτεκτονικής στο
κόκκινο.
=====================
11/1/2024
Φαράγγι Σπηλιώτισσας, Χουδέτσι.
===================
12/1/2024
Στα
βουνά των Αρχανών νότια της Κνωσσού, μια προελληνική θεά της βλάστησης
και της φύσης, η κόρη της Πασιφάης και του Μίνωος η Αριάδνη, σε τούτες
τις πηγές ερχόταν για να πιει και να λουστεί.
===================
12/1/2024
Σαν της Κρήτης τα μανταρίνια δεν έχει!
===================
13/1/2024
100%
κρητικό το γεύμα απόψε. Ελαιόλαδο σπιτικό, κρεμμύδια άσπρα, σκόρδο,
αβγά, κι ένα λουκάνικο που το λένε ξυδάτο, συν βούτυρο και μυζήθρα. Ψητό
φουρνιστό. Μπουκιά και συχώριο.
====================
13/1/2024
Λοιπόν,
ο λόγος να γυρίζεις την Κρήτη με ποδήλατο είναι γιατί έχεις την άνεση
να παρατηρείς, να βλέπεις γύρω σου πράγματα που με οποιοδήποτε άλλο μέσο
μετακίνησης απλά δεν θα τα πρόσεχες. Παλιά πέτρινη κρήνη ξεχασμένη στην
άκρη ενός στενού δρομάκου. Στο βάθος της κατασκευής μια δεξαμενή
τροφοδοτούσε τις δύο βρύσες με υπερχείλιση. Μια επιγραφή κρυμμένη στο
πλάι μάς λέει ότι η κρήνη έρχεται από την εποχή της τουρκοκρατίας.
Τέτοιες κατασκευές έχω δει εντός Τουρκίας. Ένας σωλήνας μέσα στη δεξαμενή μάς λέει ότι η κρήνη ήταν σε χρήση μέχρι τα πρόσφατα χρόνια.
====================
13/1/2024
Στην
Κρήτη κάθε εκκλησιά που βλέπεις να την ψάχνεις γιατί παρατηρώντας την
όλο και κάτι θα βρεις. Τις χτιστές υδροροές που κατεβάζουν το νερό της
σκεπής εδώ τις λένε κουτσουνάρες.
=====================
14/1/2024
Μέσα στης Κρήτης τα βουνά οι ρόδες μου γυρνούνε.
Με φόντο την Δίκτη.
=====================
14/1/2024
Χουδέτσι Ηρακλείου. Ένας ακόμη τόπος που θα θυμάμαι πάντα μαζί με τους ανθρώπους του. Στο σεισμό του Αρκαλοχωρίου πριν δυο χρόνια, αρκετά σπίτια έγιναν ακατοίκητα. Μια θερμή κρητική φιλοξενία με κάνει να σκεφτώ στο εξής να διανυκτερεύω σε ερημιές, γιατί μόλις με πάρουν είδηση με σπιτώνουν και με ταΐζουν. Στο Μουσικό Εργαστήρι Λαβύρινθος απόλαυσα μερικά μικρά αλλά μαγικά μαθήματα της συναρπαστικής κρητικής μουσικής, και όχι μόνο.
Ευχαριστώ Στάθη!
Ευχαριστώ Ross!
15/1/2024
===================
15/1/2024
Πέτρινη κρήνη, Αγ. Βασίλειος Πεδιάδος.
==================
16/1/2024
Γειά σου ροδιά μου κρητική
με ρόδια ξεχασμένα
κι ας είναι όλα τα φύλλα σου
κάτω στη γης στρωμένα...
16/1/2024
Ελιές
σταφιδιασμένες που απλά έπεσαν από το δέντρο μόνες τους και ωρίμασαν με
τον φυσικότερο τρόπο. Συνδυασμός με κρητική γραβιέρα ίσον απίστευτη
γευστική εμπειρία.
===================
16/1/2024
Λεπτομέρεια από μνημείο πεσόντων.
====================
16/1/2024
Ηράκλειο. Πόλη με προσωπικότητα. Είχα την αίσθηση ότι όσες φωτογραφίες και να τραβήξω δεν θα ήταν αρκετές...
Θα 'θελα να φύγω από την Κρήτη με μια Παριζιάνα στις αποσκευές μου...
Καταπληκτικό.
Θα μπορούσε να το έχει γράψει ο Όσκαρ Ουάιλντ. Περιέργως από τη δική
μου εμπειρία, και ειδικά την ποδηλατική, εξακολουθεί να συμβαίνει το
εντελώς αντίθετο. Φαίνεται ότι τελικά η αστραπή κρατά αρκετά...
=======================
16/1/2024
Λιθάρι για άλεσμα σιτηρών.
Σημ.: Όχι μινωικό, της σύγχρονης εποχής.
======================
16/1/2024
Αρκαλοχώρι, δυο χρόνια μετά.
===================
16/1/2024
Βρίσκομαι πάνω σε μια διαδρομή κάποιου "ημιμαραθώνιου Κρήτης"...
====================
16/1/2024
Κάτι
τέτοιο δεν ξαναείδα. Φαντάσου δυο ίδιες εκκλησιές κολλητές χωρίς τον
ένα κοινό τοίχο. Παναγιά Μεσοχωρήτισσα, Θραψανό Πεδιάδος.
=====================
16/1/2024
============
16/1/2024
Το τελευταίο φως της ημέρας διαχέεται στο Γωνιανό Φαράγγι.
17/1/2024
===================
17/1/2024
====================
17/1/2024
Ήρθα στην Κρήτη να γευτώ νερό του Ψηλορείτη.
=====================
17/1/2024
Μέσα στης Κρήτης τα βουνά οι ρόδες μου γυρνούνε. Στο δρόμο για Ανώγεια με φόντο τον Ψηλορείτη.
=====================
18/1/2024
Προς τα Ανώγεια.
====================
18/1/2024
Φαΐ Ανωγειανό να φας τον κόσμο να χορτάσεις.
Έπρεπε να καταβάλω προσπάθεια για να μην τα φάω ωμά. Όχι ότι θα πείραζε, κάθε άλλο, αλλά είναι η προσπάθεια να ανακαλύψεις νέες ντόπιες γεύσεις μέσα από γνωστές διαδικασίες. Η λειτουργία της τροφής αρχίζει ήδη από την μυρωδιά του τροφίμου πριν ακόμα αρχίσεις να τρως. Το λουκάνικο ήταν αναγνωρίσιμο στην όψη, ενώ ο τραχανάς περίεργο αποτύπωμα της ανθρώπινης χούφτας που τον δημιούργησε με την τοπική ονομασία του "χοντρού". Ακολούθησα τη γνωστή διαδικασία τραχανάς με λουκάνικο, ξεκινώντας με ένα ελαιόλαδο που από μόνο του θα μπορούσε να σταθεί ως ηδύποτο. Το τελευταίο φως χανόταν πίσω από τη σκιά του Ψηλορείτη, η σελήνη στο πρώτο της τέταρτο μαζί με τα πρώτα άστρα στόλιζε το βαθύ σκούρο μπλε του κοσμικού θόλου, κι εγώ καταγής στο πέτρινο πλακόστρωτο στο φεγγαρόφωτο, το απαλό αγέρι να χαϊδεύει τα μάγουλα, τα κουδούνια μερικών προβάτων από τον λόφο απέναντι να χαϊδεύουν την ησυχία των βουνών, έβαζα στο στόμα σιγά σιγά τις κουταλιές από την τραχανόσουπα παραδομένος ολοκληρωτικά σε μια χωροχρονική σύμπτωση των αισθήσεων, που μόνο στην προσωπική μνήμη θα μπορούσε να βρει μια θέση αφού τεχνολογία για την αποτύπωση της όρασης έχουμε επινοήσει μέσω της φωτογραφίας αλλά τεχνολογία για την αποτύπωση της γεύσης όχι. Ανώγεια Ρεθύμνης, 17 του Γενάρη του 2024.
====================
18/1/2024
Μη
διανοηθείς να πατήσεις το πόδι σου στην Κρήτη χωρίς να επισκεφθείς το
Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου. Ατόφια γνήσια αρχαιολογία, χωρίς τις
σύγχρονες μπούρδες περί "θε(α)ματικότητας". Δεν είναι μόνο μια
συναρπαστική αποτύπωση του συναρπαστικού μινωϊκού πολιτισμού. Είναι η
συναρπαστική επίγευση της διασύνδεσης με τον φυσικό χώρο και τον
ανθρώπινο χρόνο που τελικά αποτελεί και την ουσία της αρχαιολογίας, όχι
ως απασχόληση κάποιων ειδικών που περνάνε τη ζωή τους σκάβοντας αλλά ως
συλλογική επίγνωση της πορείας του Ανθρώπου -με κεφαλαίο- μέσα στον
χώρο και τον χρόνο. Προσωπικά θεωρώ τον μινωϊκό πολιτισμό ως την
πολιτισμική κορύφωση του ανθρώπινου είδους όσον αφορά στην ουσία του
ανθρώπινου πολιτισμού, για δύο βασικούς λόγους. Το πρώτο, έχει να κάνει
με την θέση της Κρήτης στο νεολιθικό κόσμο. Στη μέση της Μεσογείου, σε
μια εποχή που ένα θαλάσσιο ταξίδι ήταν το πιο επικίνδυνο πράγμα που θα
μπορούσε κάποιος να τολμήσει, η Κρήτη ήταν ένας αναγκαίος σταθμός και
τόπος συνάντησης λαών, τεχνολογιών, γνώσεων, ιδεών. Το δεύτερο, έχει να
κάνει με το γεγονός της απουσίας στην εντυπωσιακή μινωϊκή τέχνη γενικά
παραστάσεων πολέμου και αίματος. Αντιθέτως, η μινωϊκή τέχνη σε όλες της
τις εκφάνσεις, είναι ένας ύμνος στη δημιουργία, στην ομορφιά, και στις
ικανότητες και τα επιτεύγματα του ανθρώπινου όντος. Το Αρχαιολογικό
Μουσείο Ηρακλείου είναι ένα μουσείο που υπηρετεί αυτόν τον ύμνο. Και
αυτός ο ύμνος θα γίνει περισσότερο κατανοητός όταν βγεις από την πόρτα
της εξόδου και συνεχίσεις το πολιτισμικό ταξίδι στη σύγχρονη Κρήτη, όταν
ζήσεις τους σημερινούς Κρήτες, τους σημερινούς ανθρώπους αυτού του
ανθρώπινου πολιτισμού. Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου είναι ένα
μουσείο που δεν κλείνει την ιστορία σε ένα μουσείο αλλά την ανοίγει στον
κόσμο.
=====================
18/1/2024
Μιτάτο, Καταβόθρες Στεφάνας, Ίδη.
====================
18/1/2024
Του Ψηλορείτη τις κορφές
θωρώ κι αποξεχνιούμαι,
θωρώ και ονειρεύομαι
για να χω να θυμούμαι.
Εικόνες ημέρας, ευτάκτως εριμμένες. Επεξηγήσεις στις λεζάντες.
Ένα γιγάντιο αιωνόβιο πουρνάρι (πρίνος), Ζώμινθος.
====================
19/1/2024
Εδώ στην Κρήτη παρατηρώ ένα περίεργο φαινόμενο, μόλις πλησιάζεις οποιοδήποτε κοπάδι πρόβατα ή κατσίκια, πλησιάζεις στα 30 μέτρα και πραφ! εξαφανίζονται πανικόβλητα! 
ΥΣ. Το μέρος που βρίσκομαι με ενέπνευσε...
=====================
19/1/2024
Δύο χέρια κρητικού βοσκού με βέργα από πρίνο.
Πρίνος, πουρνάρι, περνιά, Quercus coccifera. Με ειδική διαδικασία θέρμανσης γίνεται η καμπύλωση του ξύλου.
Το χιούμορ πάντως δεν λείπει στα Ζωνιανά. Μετά τη φωτογραφία λέει, στείλτη μου με μέιλ. Για σιγουριά... ζήτησα το μέιλ αλλά δεν είχε...
=====================
19/1/2024
Εικόνες ημέρας.
====================
20/1/2024
Εικόνες ημέρας.
=======================
20/1/2024
Πατρίδα, Γη, Ελευθερία...
Ένα πράγμα συναρπαστικό στην Κρήτη είναι η ανακάλυψη ενός μοναδικού διατροφικού πλούτου. Μπαίνοντας στα Ανώγεια μια υπέροχη ευωδιά γραβιέρας με υποδέχτηκε. Όμως τελικά δεν ήταν γραβιέρα, αλλά μια τοπική οικοτεχνία που φτιάχνει το προϊόν της φωτογραφίας. Η δεκτικότητα και φιλικότητα των ανθρώπων στην Κρήτη βέβαια ψάχνει ευκαιρίες για να εκδηλωθεί. Μετά από μια πλήρη ξενάγηση στην παραγωγική διαδικασία του προϊόντος, με κέρασαν όχι μόνο μια ποσότητα από το τελικό προϊόν, αλλά και μια μεγάλη σέσουλα από το υλικό όπως είναι πριν το τελικό στάδιο της ξήρανσης του τραχανά. Ήταν ένα τεράστιο καζάνι που περιείχε 400 κιλά από ένα ζεστό μίγμα πρόβειου ζυμωμένου γάλακτος από τα πρόβατα που βόσκουν στα γύρω βουνά, μετά το στάδιο του "ξυνίσματος" και με την προσθήκη του σταριού. Η μυρωδιά όταν έχωνες τη μούρη μέσα στον μεγάλο κάδο, και η γεύση όταν το δοκίμαζες, ήταν ιδιαίτερη και μοναδική. Ήταν ένα έδεσμα των θεών. Το ίδιο βράδυ το μαγείρεψα για πρώτη φορά. Η θεϊκή τροφή με έθρεψε πλήρως για κοντά τρεις μέρες, αφήνοντας στο σώμα μια αίσθηση απόλυτης δύναμης, χωρίς να νιώθω την ανάγκη να φάω τίποτα περισσότερο από δυο γεύματα από αυτό πρωί και βράδυ κάνοντας ποδήλατο όλη τη μέρα και ανεβαίνοντας Ψηλορείτες. Αν σού δοθεί η ευκαιρία δοκίμασε αυτό το πράγμα όπου κι αν το βρεις. Δεν έχει σημασία πώς θα το μαγειρέψεις ή με τι θα το συνδυάσεις, μπορείς να το φας με ο,τιδήποτε, μπορείς να το φας και σκέτο όπως είναι. Δοκίμασέ το ζεστό από το καζάνι για να νιώσεις τι τρώνε οι θεοί και να πάρεις τη δύναμή τους. Όμως αυτός ο διατροφικός πλούτος πάει πολύ πιο πέρα από τη γευστική απόλαυση, είναι κάτι πολύ βαθύτερο, είναι αυτό που συνδέει τον άνθρωπο με τη γη του και τον τόπο του, είναι το κρίσιμο βήμα που δίνει νόημα και ταυτότητα στην πατρίδα όχι ως ιδεολογικό κατασκεύασμα αλλά ως λειτουργική οικονομία και κοινωνία και πολιτισμός. Πατρίδα έχει εκείνος που ξέρει τι σημαίνει για αυτόν η γη του και η ελευθερία του. Αυτό το δέσιμο των ανθρώπων με τη γη τους και τον τόπο τους είναι που εξηγεί τον υγιή πατριωτισμό των Κρητών σε όλη τους την ιστορία. Και μπορεί να φαίνεται περίεργο, αλλόκοτο, τρελό, κουφό, όπως θες πες το, αλλά σήμερα εδώ στα βουνά της Κρήτης καταλαβαίνω το λόγο γιατί από παλιά στα ταξίδια μου στα βουνά της Θεσσαλίας και της Ηπείρου και της Μακεδονίας συναντούσα στη μέση του πουθενά μνημεία πεσόντων από σώματα Κρητών εθελοντών. Ήταν άνθρωποι που είχαν πατρίδα, για αυτό εκτιμούσαν και την πατρίδα των άλλων.
21/1/2024
Μεζέ
καινούργιο κρητικό δοκίμασα απόψε. Έγραφε σύγλινο χειροποίητο καπνιστό
με μυρωδικά και αρωματικά φυτά. Ψήθηκε στο ταξιδιωτικό φουρνάκι μου με
λάδι σπιτικό, κρεμμύδι, σκόρδο, ρίγανη, πιπερόριζα, κι ένα κρασάκι
σπιτικό προφανώς που βρήκα σε ξωκκλήσι. Μπουκιά και συχώριο, να τρώει η
μάνα και του παιδιού να μη δίνει, κάτι τέτοια κλπ. Γειά σου ρε Κρήτη
ξακουστή είσαι σκέτο πεσκέσι, με τόσα υπέροχα φαγιά σε έχω καταχ3σει.
Του σκασμού έφαγα πάλι ρε παιδιά δεν είναι ζωή αυτή.
======================
22/1/2024
Δείγμα
κρητικής φιλοξενίας. Ακόμη ένα. Χρωμοναστήρι Ρεθύμνης, υψόμετρο 351μ.,
θερμοκρασία 4 βαθμοί, ξεκίνησα τη μέρα με λίγο τρέξιμο για ενεργοποίηση
του σώματος μετά και την ακινησία ενός 24ώρου λόγω βροχής.
Επιστρέφοντας βλέπω στο ποδήλατο μια σακούλα, μέσα έχει μια φρέσκια
τυρόπιτα. Μια απλή τυρόπιτα, ένα ακόμη μικρό σημαδάκι που προστίθεται
στη μνήμη του τόπου.
=======================
23/1/2024
Εικόνες ημέρας.
======================
24/1/2024
Ακόμα
ένα εξαιρετικό τρόφιμο της κρητικής γης. "Περίεργο" και ξεχασμένο, αλλά
μια καταπληκτική θρεπτική τροφή το χαρούπι. Το είδα γραμμένο σε
πινακίδες σε καταστήματα ζωοτροφών και μού το δίνουν με τη σακούλα! Το
πουλάνε έτοιμο τεμαχισμένο και χωρίς το κουκούτσι σε τσουβάλια για
ζωοτροφή, μού είπαν όμως ότι παλιά οι άνθρωποι το έτρωγαν κανονικά σε
φαγητά φουρνιστά περίπου όπως το κάστανο. Εξαιρετικό για να το
προσθέτεις στο πρωινό superfood με τις νιφάδες βρώμης ταχίνι ξηροκάρπια
κλπ. για να το κάνεις supersuperfood! Αμ πώς νομίζεις ένας ποδηλάτης
οργώνει τα βουνά όλη μέρα χωρίς να καταλαβαίνει τίποτα;
=======================
24/1/2024
Ο δρόμος μου με έφερε στην όμορφη την Κρήτη
κι ήρθα στο Σπήλι για να πιω νερό του Ψηλορείτη.
Το Σπήλι είναι ένα ζωντανό χωριό με τον δικό του χαρακτήρα σε μια εξαιρετική τοποθεσία. Απόλαυση το περπάτημα στα στενά πλακόστρωτα δρομάκια ανάμεσα στις αυλές των σπιτιών. Και βέβαια σήμα κατατεθέν η μοναδική ιδιότυπη κρήνη με τις 25 λεοντοκεφαλές που δίνουν όλες τους στη σειρά ένα υπέροχο νερό.
=====================
25/1/2024
Γενάρη τριαντάφυλλο στην Κρήτη τι γυρεύεις και βρήκες χρώματα κι ανθείς και μίσχο και σαλεύεις;
25/1/2024
Εικόνες ημέρας.
====================
26/1/2024
Εικόνες ημέρας.
==================
27/1/2024
Εικόνες ημέρας.
====================
28/1/2024
====================
28/1/2024
Αρχαιολογικός
χώρος Φαιστού. Χώρος καταπληκτικός, τοπίο μοναδικό, πέτρες ζωντανές,
θαρρείς πως θα πεταχτεί από τη γωνιά κάποιου διαδρόμου ο Ραδάμανθυς για
να σε ξεναγήσει στο εκπληκτικό ανάκτορό του. Για να πω την πάσα αλήθεια
δεν τον συνάντησα, συνάντησα όμως τη γάτα του.
=================
28/1/2024
Μάταλα.
==================
31/1/2024
Μάταλα.
===================
4/2/2024
Το ανατολικό κομμάτι του Ψηλορείτη και η Γέργερη πλησιάζοντας προς Αγία Βαρβάρα.
====================
5/2/2024
Η Γραμβούσα στο πρώτο πρωινό φως, από τον Κίσσαμο.
====================
8/2/2024
Κίσσαμος, προς ΝΑ, με φόντο τα Λευκά Όρη και τον Ψηλορείτη.
====================
9/2/2024
Λιμάνι Χανίων, και οι Μαδάρες.
====================
10/2/2024
Θα θελα να 'χα δυο καρδιές την Κρήτη ν' αγαπούσα
Όλη με το ποδήλατο συνέχεια να γυρνούσα
Γεια σου Κρήτη, θα τα ξαναπούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου