Νότια Πίνδος – οδηγίες προς ναυτιλομένους

Πρόκειται οπωσδήποτε για μια διαδρομή για έμπειρους. Λέγοντας εμπειρία εννοούμε πολλές ανηφόρες, βαρύ ποδήλατο (γιατί είμαστε μακριά από πόλεις και πρέπει να κουβαλάμε πολλά πράγματα) και ψυχικές δυνάμεις, δηλ. απόφαση και θέληση. Αυτό το τελευταίο το θεωρώ ως το σπουδαιότερο. Ακόμα κι αν δεν έχεις πολλά χιλιόμετρα στα πόδια σου σε τέτοιες συνθήκες, αν είσαι πραγματικά αποφασισμένος να κάνεις μια τέτοια διαδρομή και να την απολαύσεις, έχεις ήδη κάνει το μισό δρόμο. Και από κει και πέρα σε περιμένει η απόλαυση της διαδρομής.

Η περιοχή αυτή οσοδυναμεί με την αποθέωση του βουνού. Πολλά βουνά! Βρίσκεσαι σε μια τεράστια χαράδρα από την οποία κάνεις ώρες να βγεις, και όταν βγεις άλλη μία απλώνεται μπροστά σου... κι αυτό επαναλαμβάνεται συνεχώς.

Τε 22 Αυγ 2007

Mεγάλο το σοκ: στη Λίμνη Ταυρωπού ήρθα γύρω στο 1985 για πρώτη φορά. Και είχα χρόνια να έλθω. Τότε δεν υπήρχε καν οδικό κύκλωμα γύρω από τη λίμνη, υπήρχε ένας ανατολικός χωματόδρομος που έφτανε μέχρι το φράγμα. Το σοκ λοιπόν είναι το τι ανάπτυξη έχει γνωρίσει η λίμνη! Υπάρχει ένας οικοδομικός οργασμός χωρίς προηγούμενο. Κάθε κομματάκι γης πουλιέται. Οι μπετονιέρες και τα τσιμέντα πηγαινοέρχονται. Ένας τεράστιος δρόμος κατασκευάζεται.

Για το εύκολο χρήμα από τον τουρισμό ρημάζουν τον τόπο. Χτες κάτω στην Καρδίτσα πήγα να πιω νερό και βρωμούσε, δεν πίνονταν. Η Καρδίτσα όμως υδρεύεται από τη λίμνη του Ταυρωπού. Πήρα νερό της βρύσης στο χωριό Μούχα, και αυτό είχε την ίδια βρώμα, δεν πίνονταν. Ξενώνες, ξενοδοχεία, ταβέρνες: τα τρία κακά του Έλληνα τουρίστα. Σε 10 χρόνια εδώ θα υπάρχουν ολόκληρες πολιτείες! Αν πέφτουν όλα τα απόβλητα στη λίμνη, τι θα γίνει η λίμνη; Απλώς, θα γίνει βόθρος.

Κάτι επίσης αξιοπρόσεκτο είναι ότι, όπως και οι ντόπιοι λένε, φέτος υπάρχουν λιγότερα νερά, λόγω ξηρασίας. Κάθε πέρσι και καλύτερα δηλαδή... Η κλιματική αλλαγή είναι κι εδώ. Αντίθετα με τη ύδρευση, οι βρύσες στο δάσος, όσες υπάρχουν, έχουν υπέροχο νερό. Μόνο πρόβλημα η βρωμιά του έλληνα βρωμοτουρίστα, που αφήνει το σκουπιδαριό του στους δημόσιους χώρους, ιδίως στις βρύσες.

Οι διαδρομές γύρω από τη λίμνη είναι πολύ ενδιαφέρουσες για έναν ποδηλάτη. (φωτο) - (φωτο)

Πε 23 Αυγ 2007

Δύο χιλιόμετρα από την Καστανιά στα νότια της λίμνης, ξεκινά δρόμος για τα νότια, με κατεύθυνση το Καρπενήσι. Από εκεί αρχίζει για τα καλά ο κόσμος των βουνών. Δρόμοι κυρίως χωμάτινοι, ερημιά, και αυτοκίνητα λιγοστά (κάθε 20 λεπτά ή περισσότερο συναντιέσαι με άνθρωπο). Περνάς τη μια χαράδρα μετά την άλλη.
(φωτο)
(φωτο)

Μετά το χωριό Νεράιδα, ανηφορίζεις μέσα σε ελατόδασος, και μετά από κάμποσα χιλιόμετρα φτάνεις στο "σπίτι του διαβάτη", ένα εξαιρετικό μέρος για να μείνεις για βράδυ. Υψόμ. 1250μ., υπέροχο νερό και ανοιχτά μέρη για κατασκήνωση. Σημάδια των καιρών: πρώτη φορά στη ζωή μου κοιμάμαι σε ελατόδασος σε τέτοιο υψόμετρο και κοιμάμαι ξεσκέπαστος τη νύχτα. Απίστευτο! Κανονικά θα έπρεπε να φορώ πουλόβερ. Η θέρμανση του πλανήτη, για όσους ακόμα δεν το κατάλαβαν...

Πα 24 Αυγ 2007

Σε ελατόδασος κατηφορίζω για Κλειστό και μερικά άλλα χωριουδάκια, με κατεύθυνση τα Φουρνά.
(φωτο)
(φωτο)

Τα Φουρνά (ή ο Φουρνάς, ή ή Φουρνά, καθένας το λέει όπως θέλει) είναι ένα χωριό μέσα σε μια λάκκα, με ένα δρόμο που ανεβαίνει από μέσα του με μεγάλη κλίση (έχεις όμως συμβιβαστεί με αυτό, αφού για μέρες ανεβαίνεις με την πρώτη ταχύτητα σε καταπληκτικές ανηφόρες... τον περισσότερο χρόνο τον περνάς σε ανηφόρες). Μετά, στρίβεις για Ρεντίνα, και ακολουθεί άλλη μια υπέροχη βουνίσια διαδρομή σε ελατοδάση, μέχρι τη θέση Ζαχαράκι (υψόμ. 1250μ.).
(φωτο)
Από εκεί αρχίζει η κατάβαση για Ρεντίνα.
(φωτο)